Nieuwe ideeën voor een persoonlijke uitvaart

De ontwikkelingen in de uitvaartbranche staan niet stil. De wens van de “consument” om uitvaarten steeds persoonlijker te maken wordt opgepikt door allerlei individuen, bedrijven en instanties.

Het bedrijf Uitvaartwade bijvoorbeeld, maakt steeds meer verschillende soorten uitvaartwades, in allerlei materialen, kleuren en prijsklassen. En bij een wade hoort een mogelijkheid om de overledene te dragen. Dus ontwikkelen ze draagplanken, takkenbaren en opbaarmanden, die ze dan ook nog eens geschikt maken voor een zo mooi mogelijke opbaarmogelijkheid in de dagen voor de uitvaart. Wilt u u oriënteren op de mogelijkheden, kijk dan eens op hun website: www.uitvaartwade.nl.

Nog zo’n voorbeeld: Fermate Uitvaartmuziek. Nadat Lieven Cooiman eenmaal op de uitvaart van zijn opa gezongen had en ervaren had hoe mooi dat kan zijn, is hij er verder mee gegaan. Nu verzorgt hij voor vele uitvaarten allerlei soorten live muziek van hoge kwaliteit. Een compleet koor, een singer-songwriter, een pianist, een zangeres voor een Ave Maria, als Lieven zo iemand zelf niet in dienst heeft huurt hij hem wel in binnen zijn brede netwerk. Voor Meijerink Uitvaartzorg heeft hij al eens een trompettist voor The Last Post bij het graf en een compleet strijkkwartet verzorgd voor het opluisteren van een prachtige uitvaartplechtigheid. Www.fermatieuitvaartmuziek.nl.

Een persoonlijke uitvaart
Meijerink Uitvaartzorg beschouwt het als een eervolle uitdaging om voor elke cliënt weer een persoonlijke uitvaart te verzorgen. Soms betekent dat het zoeken van een bijzondere locatie voor de afscheidsplechtigheid, een andere keer is kostenbesparing het thema of wil de cliënt een traditionele dienst. Wij luisteren goed naar uw wensen en behoeften en kennen de weg in uitvaartland. Ook nieuwe ontwikkelingen houden wij in de gaten en stellen wij u voor als dat bij uw wensen past. Zo helpen wij u bij het vormgeven en uitvoeren van de uitvaart die helemaal bij u past. Belt u gerust voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek: 033 – 475 00 45. Of neemt u contact op via welkom@meijerinkuitvaartzorg.nl.

Foto: Marco Borggreve

Overlijden en Wijzer in geldzaken

Hulp na overlijden

Krijg je te maken met het overlijden van een familielid? Dat kan heftig zijn. Verwarring en verdriet, en later gemis en wanhoop kunnen je dagelijkse functioneren danig in de weg staan. Je hebt dan misschien niet voldoende oog voor de administratieve en financiële gevolgen van het overlijden. Toch moet je er aan aandacht aan schenken, het kan zelfs erg belangrijk zijn.

Wijzer in geldzaken

Op de website Wijzer in geldzaken staat een praktisch stukje over wat er geregeld moet worden als iemand overlijdt. En dan gaat het niet over de praktische kant van de uitvaart, maar over de geldzaken en bijkomende formaliteiten. Niet leuk om je mee bezig te houden, maar wel de moeite waard. Ook als voorbereiding, als je weet dat een geliefde zal overlijden. Voor die tijd ben je misschien wat helderder dan wanneer het moment van overlijden daar is. Dus je van tevoren oriënteren op wat belangrijk is kan verstandig zijn.
We kwamen een link naar deze website tegen op de website van de gemeente Veenendaal op de pagina over de begraafplaats. Heel attent van deze gemeente!

Gids voor nabestaanden

Cliënten van Meijerink Uitvaartzorg krijgen bij het ontvangen van een offerte of na het overlijden van een familielid gratis het boekje Gids voor nabestaanden van het Landelijk Steunpunt Verlies. Een praktische gids door het woud van regels, formulieren en instanties waar je mee te maken kunt krijgen na het overlijden van je partner of familielid. De informatie van het LSV is ook op internet te vinden: www.steunbijverlies.nl.

Nazorg na de uitvaart

Als uitvaartbegeleiders kunnen wij zelf maar heel beperkt concreet iets doen aan nazorg. Daarom hebben we dat uitbesteed aan specialisten. Na een uitvaart die wij verzorgd hebben, neemt een medewerker van het bureau Après la Vie contact op met de nabestaanden om samen te bespreken of er nazorg nodig is en in welke vorm. Dat kan een gesprek zijn over verlies en verdriet, hulp bij het invullen van de aangifte erfbelasting, informatie over wat er geregeld moet worden of tips over hoe om te gaan met kinderen en rouw. Eén gesprek met de mensen van Après la Vie is altijd voor onze rekening. Omdat we onze cliënten na de uitvaart niet zomaar aan hun lot willen overlaten. Want: Uw zorg is onze zorg.

 

 

 

Nieuw in Amersfoort: Rolls Royce rouwauto

Een echte Rolls Royce, iets voor uw uitvaart? Vanaf kunnen wij voor elke begrafenis of crematie in Amersfoort een prachtige, stijlvolle Rolls als rouwauto (lijkwagen) aanbieden.

De keuze was al groot. Een moderne, ingetogen, zwarte Mercedes, een eenvoudige grijze (bijna oldtimer) Buick, allerlei rouwauto’s in zo’n beetje alle denkbare kleuren, een ouderwetse lijkkoets, een fiets, een platte boerenkar en zelfs een rouwkoe behoren tot de mogelijkheden. Meijerink Uitvaartzorg heeft geen vaste afspraken met leveranciers, dus we kunnen werkelijk alles voor u  inhuren. Nu dus ook een Rolls Royce, op basis van het model Silver Spirit. Het is geen oldtimer, maar een Rolls is per definitie klassiek natuurlijk. En dat voor de prijs van een witte Mercedes, dus alleszins redelijk.

Onze eigen Buick Roadmaster uit 1996 is een goede keuze als u een nette rouwauto wilt voor een niet te hoge prijs. En wist u dat er helemaal geen regels zijn voor het vervoermiddel voor een overledene? U mag uw geliefde ook met uw eigen auto, camper of welke vervoermiddel dan ook naar begraafplaats of crematorium brengen. Misschien helemaal niet om de kosten, maar om het idee. Wij werken daar graag aan mee.

Meer weten? Neemt u gerust contact met ons op. 033 – 475 00 45 of welkom@meijerinkuitvaartzorg.nl.

 

NIEUWS: Forse stijging van gemeentelijke uitvaarten

CHE onderzoekers melden forse stijging van gemeentelijke uitvaarten

Het aantal uitvaarten dat in Nederland door de gemeenten is verzorgd, is in 2015 gestegen tot circa 2.100 gevallen. Dat is een stijging met 300 uitvaarten en vormt een trendbreuk ten opzichte van de afgelopen vijf jaar. In de periode 2010-2014 was het aantal gemeentelijke uitvaarten behoorlijk stabiel en schommelde rond de 1.800-1.900 uitvaarten per jaar. Door de toename komt gemiddeld 1 op de 70 uitvaarten voor rekening van de gemeenten. Dat blijkt uit het jaarlijkse onderzoek van de Christelijke Hogeschool Ede, uitgevoerd in samenwerking met Stimulansz onder 220 van de 390 gemeenten.

Over de hele linie meer gemeentelijke uitvaarten
Anders dan in voorgaande jaren, was er in 2015 een stijging merkbaar onder zowel de kleine, middelgrote als de grote gemeenten. Opmerkelijk genoeg spande de kleine gemeenten, met een stijging van 20%, de kroon. Verder was opvallend dat de gemeente Amsterdam met 441 gevallen ruim 40% meer gemeentelijke uitvaarten had dan in 2014.

Grote verschillen
Er zijn nog steeds grote verschillen zijn tussen gemeenten met een vergelijkbare omvang.  In de gemeente Heerlen vonden in 2015 30 gemeentelijke uitvaarten plaats, tegenover 6 in het vrijwel even grote Helmond. In stedelijke gebieden en in centrumgemeenten vinden meer gemeentelijke uitvaarten plaats dan in plattelandsgemeenten. Ook in een aantal grensgemeenten verzorgen gemeenten veel uitvaarten.

Verklaringen
Naar een verklaring voor de flinke toename en de forse verschillen tussen gemeenten is geen onderzoek gedaan. Uit eerder onderzoek is echter gebleken, dat dit toegeschreven kan worden aan een aantal factoren, zoals de verslechterde financiële situatie van huishoudens, toegenomen psycho-sociale problematiek, en de sociale structuur binnen een gemeente.

Rol maatschappelijke organisaties
Ook is onderzocht welke rol maatschappelijke organisaties spelen bij gemeentelijke uitvaarten. Uit het onderzoek blijkt, dat gemeenten vaker en intensiever maatschappelijke organisaties betrekken bij gemeentelijke uitvaarten dan enkele jaren terug. Deze organisaties, zoals kerken, ggz-instelingen en leger des heils spelen vooral een rol bij het organiseren van een afscheidsdienst of rouwplechtigheid. In sommige gevallen wordt ook een financiële bijdrage geleverd aan de uitvaart.

Amersfoort
In Amersfoort is er geen stijging van betekenis geweest in 2015. Er zijn in dat jaar 15 maatschappelijke uitvaarten uitgevoerd, tegen 13 in 2014.

Bron: de website van de Christelijke Hogeschool Ede

Meijerink Uitvaartzorg 4 jaar!

Vier jaar geleden op 16 april 2012, startte Meijerink Uitvaartzorg met een receptie in Grand Café Hemels. Het was een sprong in het diepe. Een sprong met vertrouwen weliswaar, maar toch was het een waagstuk. Geen ervaring in de branche, geen naam in de uitvaartwereld, geen idee hoe het starten van een eigen bedrijf uit zou pakken.

Het eerste jaar was spannend. Het duurde een maanden voordat voor het eerst de telefoon ging. En toe ging ie ook direct een paar keer achter elkaar. Ontzettend mooi contact met de opdrachtgevers, families in verdriet en verwarring. De nodige spanning bij het regelen van de uitvaarten en flinke zenuwen bij het uitvoeren ervan. Maar het lukte, het lukte zelfs heel goed. Mooie, persoonlijke en waardige uitvaarten, tevreden opdrachtgevers.

Het is bijna niet te geloven hoe snel het daarna is gegaan. Meer dan 170 uitvaarten hebben we inmiddels begeleid. De creativiteit is bijna onuitputtelijk gebleken. Heel veel steun en medewerking van andere werkers in de branche, van kennissen, kinderen en vrienden die zich met veel toewijding inzetten om het werk mogelijk te maken. Prachtig werk hebben we kunnen doen voor mensen in onze maatschappij die extra steun nodig hebben, ook als ze dat niet kunnen betalen.

Het bedrijf staat als een huis en begint een gevestigde naam in de uitvaartwereld te krijgen. Cliënten van het eerste uur weten ons weer te vinden als ze, verdrietig genoeg, weer geconfronteerd met overlijden. Anderen worden door eerdere cliënten of door bezoekers van een uitvaart naar ons verwezen als ze onze diensten nodig hebben. Veel ideeën voor de toekomst, concrete plannen voor verdere uitbreiding van de dienstverlening.

Als je na vier jaar terugkijkt kun je eigenlijk alleen maar verwonderd zijn. En dankbaar natuurlijk. Blij dat het allemaal zo goed gegaan is. Blij met de kracht en de creativiteit om een onderneming op te bouwen. En dat geeft vertrouwen in de toekomst. We gaan door! Door met doen waar we goed in zijn gebleken: mensen helpen in een situatie waarin ze die hulp heel hard nodig hebben. Steunen in verdriet en verwarring. Het organiseren van een passend en waardig afscheid na overlijden. Óp naar het volgende jubileum!

Natasja de Groot tweede uitvaartleider MUZ

Een kleine vier jaar geleden startte Hans, na een heel andere carrière, met Meijerink Uitvaartzorg, voor zorgvuldige, informele en transparante uitvaartbegeleiding in Amersfoort en omgeving. Het was niet bepaald een vliegende start in 2012, maar sinds 2013 groeit het bedrijf behoorlijk.

Zo zelfs, dat Hans het werk in 2015 eigenlijk niet meer alleen aan kon. En omdat er meer groei te verwachten is, werd het aantrekken van een tweede uitvaartleider noodzakelijk.

Met trots en plezier kunnen we nu melden dat Meijerink Uitvaartzorg is uitgebreid met een nieuwe collega, Natasja de Groot. Samen met Hans zal zij de nabestaanden van overledenen begeleiden bij het laatste afscheid. Natasja is een ander persoon dan Hans, maar ze werkt vanuit dezelfde instelling met liefde en zorg voor de medemens.

We hebben er dan ook alle vertrouwen in dat wij onze cliënten met optimale aandacht en zorg, op dezelfde informele manier kunnen blijven begeleiden als wij toe nu toe deden.

Hans Meijerink

Wilt u meer weten over dit onderwerp,
neemt u dan gerust contact op.

De uitvaart van Gonnie

Gonnie was 67 jaar. Ze had wel een dochter, maar de relatie daarmee was al lang geleden zo ernstig verstoord, dat er geen enkel contact meer was. Later was Gonnie ook getrouwd geweest. Maar haar man was niet goed voor haar geweest en na een aantal jaren was ze bij hem vandaan gevlucht. Zijn kinderen, waar ze als liefhebbende stiefmoeder jaren voor had gezorgd, onderhielden stiekem nog wel contact met haar, maar dat was zeer ongeregeld.

Verder was Gonnie vooral alleen. Alleen met haar buurvrouw in het seniorencomplex waar ze woonde, had ze echt contact van hart tot hart. Verder was ze vooral teleurgesteld in het leven, in de mensen. Maar de oppervlakkige waarnemer zag dat niet. Die zag een altijd gezellige mede-flatbewoner, die alle ellende en teleurstelling achter een gulle lach verborg. Ook al liet haar gezondheid veel te wensen over, waardoor ze het gebouw niet meer uit kwam.

Waardoor het precies gekomen is niet bekend. Heeft ze haar medicijnen niet genomen? Heeft ze zich teveel ingespannen? Was er zelfs opzet in het spel, heeft ze expres niet goed voor zichzelf gezorgd? Feit is dat haar hart het plotseling begeven heeft. Ze werd door haar buurvrouw gevonden, nadat ze vermoedelijk enkele uren dood was.

Toen was er een probleem. Niemand kon of wilde de opdracht voor haar uitvaart geven. Directe familie was er niet, de buurvrouw voelde zich daarvoor niet dichtbij genoeg staan en bovendien was er grote onzekerheid over haar financiële situatie. Zo kwam de zaak bij de gemeente te liggen. En via de gemeente bij mij.
Samen met de ambtenaar heb ik in haar huis nog gezocht naar verzekeringspapieren en we waren blij toen we inderdaad iets vonden. Maar bij navraag bleek die verzekering geroyeerd te zijn want de premie was niet betaald. Een dood spoor dus. De gemeente gaf dus opdracht voor de, zeer eenvoudige, uitvaart. Meer geld dan voor alleen een kist, het vervoer en het goedkoopste graf is er dan niet. En dat vond ik toch echt onwaardig voor Gonnie. Ook zij was een schepsel van God en alleen al daarom verdiende ze een waardige uitvaart.

Dus ben ik op bezoek gegaan bij de buurvrouw en heb wat informatie over Gonnie gekregen. Ik heb contact gezocht met de huismeester van de flat, die me ook in contact bracht met de voorzitter van de huurdersvereniging. Ik schakelde een ritueelbegeleider in die in dit soort situaties haar diensten pro Deo aanbiedt en ik kende iemand die prachtig fluit kan spelen. Er was geen budget voor rouwkaarten, maar met een eenvoudig, maar stijlvol A-4tje dat per e-mail verstuurd werd, konden we toch haar stiefkinderen en alle bekenden in de flat uitnodigen voor de uitvaart. De flat stelde de recreatiezaal ter beschikking en de huurdersvereniging de koffie.
De ritueelbegeleider hield een prachtig toespraak met een eenvoudig ritueel. De Bijbeltekst die ik in Gonnies huis aan de muur had zien hangen en die belangrijk voor haar was, was een mooi uitgangspunt. Naar het fluitspel werd werkelijk ademloos geluisterd en na de plechtigheid deed de hele flat haar uitgeleide met een erehaag buiten het gebouw. Het was een indrukwekkende, warme en stijlvolle uitvaart. De medewerking van de flat en alle vrijwilligers was hartverwarmend.
Een mooie uitvaart hoeft niet veel geld te kosten.

Deze uitvaart werd uitgevoerd in het kader van het project Maatschappelijke Uitvaarten. Meer informatie over dit project vindt u hier.

Hans Meijerink

Wilt u meer weten over dit onderwerp,
neemt u dan gerust contact op.

Herstel van verhoudingen

Op een vroege ochtend werd ik gebeld door een vrouw, met de mededeling dat haar moeder was overleden. Zij vertelde dat dat de vorige avond al was gebeurd en vroeg of ik snel kon komen. Gelukkig was de overledene al verzorgd door de medewerkers van het verpleeghuis waar mevrouw woonde.

Toen ik binnenkwam in het kantoortje van het verpleeghuis, waar de familie tijdelijk zijn intrek had genomen, viel me de ijzige stilte al op. Hier hadden een paar mensen het niet gezellig met elkaar. Er lag een hoop papier op de tafel, allerlei afbeeldingen van kisten en begraafplaatsen, de beide zussen hadden een aantekenboekje voor zich en aan het aantal vuile koffie- en theekoppen en andere glazen te zien, zaten ze hier al een hele poos bijeen. Niet gezellig, dat bleek nog heel zacht uitgedrukt. De dochter, haar zus en broer en een tante hadden kennelijk al flink woorden gehad. Ze zaten met verhitte gezichten en duidelijk vermoeid tegenover elkaar. De een keek nog chagrijniger dan de ander. Ze konden het maar eens niet eens worden over enkele vragen. Drie wisten zeker dat moeder begraven wilde worden, maar de vierde had toch echt gehoord dat ze het over cremeren had gehad. En dat is toch niet de minst belangrijke vraag, als je een uitvaart wilt regelen. Ook was er onenigheid over de kist die bij moeder paste en over de best passende plaats waar de condoleance gehouden moest worden.

Ik moet mij wel eens vaker opstellen als een bemiddelaar tussen de partijen in een familie en meestal kom ik daar wel uit, maar nu lukte het me niet om de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Over de kist werden we het, met enige tegenzin, wel eens. Het helpt als je het aantal opties kunt terugbrengen tot drie of vier. Maar over de vraag of moeder begraven of gecremeerd moest worden konden de dochters en de zoon elkaar niet bereiken. Ik begreep inmiddels dat de oude tante aan het gezelschap toegevoegd was om een bemiddelende rol te spelen, maar of dat ook goed werkte betwijfelde ik. Ik heb een aantal voorzichtige opmerkingen gemaakt over het belang van eenstemmigheid om goede afspraken te kunnen maken over de uitvaart en over ego’s die elkaar in de weg zaten. En over het belang van een flinke pauze, zodat iedereen even op adem zou kunnen komen. Soms leek er wat beweging in de meningen te komen, maar uiteindelijk ben ik opgestaan en weggegaan. Als de familie er niet samen uit wil komen, kan ik gewoon mijn werk niet doen. We spraken af dat ik even af zou wachten op een berichtje van de dochter.

Dat bericht kwam toen verrassend gauw, dezelfde dag nog. Of ik weer terug wilde komen, want ze waren eruit. En inderdaad, de lucht was enorm opgeklaard toen ik weer het kantoortje binnen stapte. Ze waren allemaal even weggegaan en hadden een paar uur rust genomen. Wat er verder precies gezegd is weet ik niet, maar kennelijk waren ze in staat geweest om over hun tegenstellingen heen te stappen. Misschien hadden ze zich gerealiseerd dat ze vooral bezig waren hun eigen gelijk te halen, in plaats van elkaar te vinden op het punt van de uitvaart. Mogelijk ook hadden ze oude vetes uitgesproken en opgelost. Hoe dan ook, we konden verder en losten de vragen snel op.

Het werd een mooie begrafenis op een natuurbegraafplaats vlakbij de plek waar moeder geboren was. Moeder lag in haar vertrouwde gebatikte sarong in de ecologisch volkomen verantwoorde kist, precies zoals bij haar paste. Ik zag bij de koffie na de graflegging een soort familieliefde terug, die ze volgens mij járen niet gevoeld en gedeeld hadden. Ik voelde bewondering voor de manier waarop ze elkaar weer opgezocht en teruggevonden hadden. Alleen jammer dat er een begrafenis voor nodig was om dat te bereiken…

 

Binnenkijken in De Poort

Afscheidshuis de Poort is een prachtig, sfeervol, rustig huis op een centrale plek middenin Amersfoort. In De Poort kan iemand na overlijden opgebaard worden en de familie kan dag en nacht, zonder afspraak, altijd bij de overledene zijn om afscheid te nemen. Een prima alternatief als de overledene niet thuis opgebaard kan worden en een groot uitvaartcentrum of rouwcentrum

Met medewerking van een groot Amerikaans internetbedrijf is het nu mogelijk om vanuit je luie stoel binnen te kijken in Afscheidshuis de Poort. Via Google Streetview kunt u vanaf de straat virtueel naar binnen lopen en de beide ruimten van de suite rondom bekijken op meerdere 360-gradenfoto’s. Klik op deze link om de sfeer van het huis te proeven.

Natuurlijk is het beter om het huis even in het echt van binnen te komen bekijken, als u interesse hebt om het gebruiken. Dan “voelt” u de sfeer pas echt. Een afspraak is zo gemaakt, we laten het u graag even zien, als het beschikbaar is. 033 – 475 00 45.

Meijerink Uitvaartzorg is de eigenaar van De Poort. Wij verzorgen graag een uitvaart in uw opdracht, op een informele en persoonlijke manier. Dan kan uw geliefde opgebaard worden in het afscheidshuis. Maar ook als een andere uitvaartonderneming de uitvaart verzorgt, kunt u De Poort gebruiken, mits beschikbaar. Het gaat er per slot van rekening om dat u goed afscheid kunt nemen van uw geliefde, in alle rust en op de manier die u wenst.

Het karwei afmaken

Geconcentreerd en met verbeten gezicht werken de mannen door. De stropdassen bij het overhemd ingestopt, de nette schoenen onder het gele zand. Af en toe geeft er een zwijgend de schop aan een broer of neef, die het werk overneemt met dezelfde hartstocht. Wat is dat toch, wat hen drijft? Verdriet, frustratie? Of liefde en opluchting? Boosheid om de dood van een geliefde moeder en oma? Alles door elkaar? Ik kan het niet met zekerheid zeggen. Maar emotioneel is het.
Een van de dochters wil er niet langer alleen maar naar kijken, schopt haar pumps uit en graaft met haar handen in de berg zand. Ik zie tranen druppelen terwijl ze zich bukt om het in het graf te scheppen. Een ander helpt, beperkt in haar bewegingen, vanuit haar rolstoel mee. Het telt niet hoeveel, maar ieder helpt mee.

Twee jaar geleden nog maar was het, dat Karel na de begrafenis van zijn oude vader met een onvoldaan gevoel wegliep bij het graf. Op advies van de begrafenisondernemer hadden ze de kist met touwen helemaal in het graf laten zakken, dat wel. Daarmee leek het hele ritueel voltooid, ze hadden vader zelf in zijn graf gelegd. Maar het gevoel van een anticlimax bleef. De afscheidsdienst was prachtig en emotioneel geweest. De tocht naar het graf in de lange stoet heel indrukwekkend. Bij het graf was weliswaar het Onze Vader gebeden nadat de kist met het lichaam in het graf was neergelaten, maar toen was het ineens voorbij en moest hij weglopen. Het lichaam van zijn vader overlaten aan… ja, aan wat, aan wie? Mannen met een graafmachine? Werklui die dit zonder gevoel zouden doen? En wanneer zouden ze komen? Nee, dat voelde niet goed.

Thuisgekomen had hij tegen zijn vrouw gezegd: dat gaan we de volgende keer anders doen. Als moeder begraven wordt, ga ik niet eerder weg dan dat het graf helemaal dicht is! Natúúrlijk, Karel, dat zal wel, had zij gedacht…

Met trots keken ze elkaar aan, de broers, nadat ze het laatste zand van het pad geschept en op het graf gegooid hadden. Zweetdruppels, met tranen vermengd, zwarte vegen op een voorhoofd, kreukels in de kleren, maar een voldane grijns op het gezicht. Het zand werd mooi aangeklopt, de bloemen netjes op het graf gelegd De tekeningen van de achterkleinkinderen erbij, dit kon geen vakman hun verbeteren. Zíj konden met recht zeggen dat ze hun moeder begraven hadden. Ze hadden het karwei zelf afgemaakt. Het allerlaatste wat ze voor haar hadden kunnen doen.

 

Dit verhaal over mijn praktijk als uitvaartondernemer heb ik eerder geschreven voor www.familieberichten.nl.