In de pers

Geregeld laten wij iets van ons werk zien in de pers. Vandaag stonden we in de rouwbijlage van De Stad Amersfoort. We vertellen kort hoe we werken en wat we belangrijk vinden. Verder aandacht voor live muziek bij uitvaarten. Een harp kan bijvoorbeeld een prachtige toevoeging zijn aan de plechtigheid.

 

We werken graag samen met Judith Jamin van De Harpschuur. En als we er zelf met ons grote netwerk in de muziekwereld niet uitkomen, hebben we een fijne samenwerking met Lieven Cooiman van Fermate Uitvaartmuziek, die echt alles en iedereen kent in de muziekwereld en praktisch alles kan regelen.

 

 

Achter gesloten deuren

Het werk van een uitvaartondernemer is moeilijk in beeld te brengen. Natuurlijk, dat we als spreker voor een zaal staan, dat ziet iedereen en dat is wel te fotograferen. Maar verder bestaat ons werk voor een groot deel uit activiteiten achter de schermen, of zelfs achter gesloten deuren.

Annemieke Nierop zag daar een kans in en heeft als eindopdracht voor de fotografieopleiding een fotoserie van ons werk achter die gesloten deuren gemaakt. Het resultaat is nog steeds maar een heel klein stukje van ons werk, maar het geeft wel een leuk inkijkje in ons werk als we niet op de bühne staan. En, veel belangrijker, Annemieke is er royaal mee geslaagd voor haar opleiding! Ze is nu alweer een poosje aan het werk als afscheidsfotograaf, maar met plezier en prachtige resultaten.

Bymiekfotografie

Geen coronamaatregelen meer bij uitvaarten

Nu de coronapandemie snel in ernst en hevigheid afneemt, komen beperkende maatregelen te vervallen. Ook voor uitvaarten gelden vanaf 25 februari geen maatregelen meer. Geen maximaal aantal bezoekers, geen vaste zitplaats in de horeca of toegangsbewijs en zelfs de verplichte anderhalve meter afstand zijn vervallen.

 

Wel geldt nog een aantal basisregels, zoals geregeld handen wassen, goed ventileren, quarantaine bij besmetting en ook het handengeven wordt nog altijd afgeraden. Die laatste is waarschijnlijk nog de meest irritante in ons werk als uitvaartbegeleiders, maar we zullen ons er voorlopig wel aan houden.

Kijk voor de huidige basisregels op de website van de Rijksoverheid.

Wij realiseren ons heel goed dat nog niet iedereen zich veilig voelt, nu het virus op zijn retour is. Wij hebben er begrip voor als u extra voorzichtig bent en zich wel wilt houden aan maatregelen die veel anderen al hebben losgelaten. Overlegt u gerust met ons als u wensen of vragen hebt.

 

Uitvaartbijeenkomsten in aula’s en zalen

In alle zalen, kerkgebouwen en aula’s kunnen uitvaarten weer door veel mensen worden bijgewoond, zonder maatregelen. Tenzij de eigenaar/beheerder van zo’n zaal zelf anders beslist.

In de zalen van crematorium en begraafplaats Rusthof in Leusden, waar de meeste crematies en begrafenissen vanuit Amersfoort plaatsvinden, kunnen honderden mensen terecht. Ook zijn er intiemere zalen voor bijvoorbeeld enkele tientallen mensen, zoals de lounges van de Lichtzaal en van de Torenzaal.

 

Andere locaties ook mogelijk

Omdat Meijerink Uitvaartzorg nogal eens ingeschakeld wordt voor uitvaarten in andere accommodaties, zoals kerken, hebben we ook aardig wat andere ideeën paraat. Die blijven soms, ook nu er geen beperkingen meer gelden, prima alternatieven voor uitvaartbijeenkomsten. Er zijn meerdere kleinere en grote zalen in Amersfoort in omgeving, soms wel met een flink prijskaartje.

Maar ook voor een beperkt budget is er altijd een mogelijkheid te vinden. Behalve het aantal mensen in de zaal, zijn ook de technische mogelijkheden, bijvoorbeeld om beeld en geluid af te spelen en de opties om de samenkomst met beeld en geluid uit te zenden, belangrijk.

 

Neem contact op

Hebt u vragen over de mogelijkheden bij uitvaarten of wilt u er gewoon eens met ons over doorpraten? Wij nemen graag even de tijd voor u; neemt u gerust contact met ons op. welkom@meijerinkuitvaartzorg.nl of 033 475 00 45.

Voor meer informatie over Uitvaartcentrum De Piramide of Afscheidshuis De Poort kunt u op de respectieve namen klikken. Als u online een offerte wilt aanvragen, klik dan hier.

 

Het koorgedeelte in de Joriskerk. In de Joriskerk kunnen veel bezoekers worden toegelaten bij uitvaarten.

 

 

De Uitvaartbus

Toen Nettie hoorde dat ze een dodelijke vorm van kanker had, besloot ze niet bij de pakken te gaan neerzitten. Ze aanvaardde haar lot en wilde van de laatste maanden zoveel mogelijk maken. Een van de koeien die ze bij de horens vatte, was haar uitvaart. Ze vroeg me om mee te denken en ik kwam op een idee.

 

Omdat natuurbegraafplaats Heidepol, waar ze begraven wilde worden, een eindje van Amersfoort is, stelde ik haar voor om een Uitvaartbus te huren om haar en de familie naar de begraafplaats te brengen. Ze was direct enthousiast. Volgens mij vond ze het een fijn idee dat ze haar laatste rit niet alleen zou moeten maken, maar dat haar familie en naaste vrienden letterlijk om haar heen zou zitten.

 

Intieme rondzit in de Uitvaartbus, met de overledene in het middelpunt.

 

Verbroedering

Het werd een gedenkwaardige rit. In feite werd de uitvaartplechtigheid nog eens dunnetjes over gedaan in de bus, maar dan veel intiemer. De verhalen uit de plechtigheid hadden herkenning opgeroepen bij de familieleden en vrienden en leidden tot nog meer herinneringen.

Natuurlijk werden traantjes weggepinkt, maar de sfeer was wel zo informeel dat er meer gelachen werd dan gehuild. En op de terugweg bleek wat er in de reusachtige koelbox zat, die een van de zussen had meegenomen. De broodjes werden met liefde gedeeld en zorgden voor nog meer verbroedering, tussen familie en vrienden, die elkaar niet zo erg goed kenden.

Het was mooi om te zien en te horen, vanaf mijn plekje voorin de bus. Tijdens de rit zag ik steeds in gedachten dat moment dat Nettie bijna letterlijk straalde, toen we praatten over het idee dat haar zussen en broer haar gezamenlijk weg zouden brengen. Het cliché is waar: het was jammer dat ze er zelf niet meer bij was. Ze zou het prachtig gevonden hebben.

Meer informatie: www.uitvaartbusservice.nl. Of bel onszelf even natuurlijk: 033 475 00 45.

 

De Uitvaartbus bij avond.

 

Draagmand en lijkwade voor zijligging

Soms zie je in voortdurende stroom nieuwe ideeën in de uitvaartbranche iets dat echt opvalt. Vandaag zag ik de opbaar-/draagmand Diosa van Atelier Alewijn. Een mand die speciaal bedoeld is om een overledene op zijn zij op te baren en te begraven of cremeren. Daar hoort natuurlijk een bijpassende lijkwade bij, bijvoorbeeld de ovale Manta Redonda.

De Manta Redonda, een ovale lijkwade voor opbaring op een Diosa draagmand.

 

Organische materialen

Het gebeurt af en toe dat een overledene op zijn zij wordt neergelegd als hij of zij wordt opgebaard en begraven. Bijvoorbeeld omdat dat de laatste tijd van zijn leven zijn vaste houding was of omdat het gewoon prettiger, natuurlijker gevonden wordt. Dat kan natuurlijk, maar in een normale kist is de ruimte soms wat beperkt. Er zijn enkele kisten voor zijligging verkrijgbaar, maar een draagplank of -mand had ik nog niet gezien. Nu is ie er dus.

Als iemand sterke voorkeur heeft voor een lijkwade in plaats van een kist, heeft hij of zij vaak ook een voorkeur voor natuurbegraven. Begraven in een natuurgebied met gebruikmaking van alleen zuiver organische materialen, omdat belasting van het milieu te minimaliseren. Het gebruik van een lijkwade en een draagmand past perfect in die voorkeuren.

 

Ambachtelijk gemaakt

Wij staan ook van harte achter deze ideeën en komen dan ook vaak op natuurbegraafplaatsen zoals Heidepol in Arnhem of op de natuurbegraafplaatsen in bijvoorbeeld Doorn en Bilthoven.

Atelier Alewijn is het atelier van Marijke Ott in Amersfoort. Zij ontwerpt wades naar wens voor een liefdevol en natuurlijk afscheid. Alle wades worden ambachtelijk door haarzelf gemaakt. Marijke organiseert ook cursussen om een eigen lijkwade te maken.

Maatschappelijke Uitvaarten Amersfoort – aandacht van de pers

Het project Maatschappelijke Uitvaarten Amersfoort heeft recent de aandacht getrokken van de KRO-NCRV. In hun serie Laten we wat meer naar elkaar omkijken hebben Beitske, Carlijn en René interviews en opnamen gemaakt met Bram van de Zijden (spreker bij uitvaarten) en Hans Meijerink (uitvaartondernemer).

Vooral onze motivatie om ons in te zetten voor de uitvaarten in opdracht van de gemeente Amersfoort was het onderwerp. Kijk naar de korte documentaire Een waardig afscheid voor iedereen.

 

Gemeentelijke Uitvaarten

Zo’n tien tot twintig keer per jaar overlijdt er in de gemeente Amersfoort iemand die geen familie heeft of van wie de familie helemaal geen geld heeft om de begrafenis of crematie te verzorgen. In zo’n geval moet volgens de wet de gemeente de uitvaart laten verzorgen. De gemeente Amersfoort besteedt die uitvaarten uit aan Meijerink Uitvaartzorg. De gemeente betaalt alleen het graf of de crematie, de kisten het bewaren en vervoeren van de overledene.

 

Maatschappelijke Uitvaarten

Maar een uitvaart zonder bezoekers, zonder plechtigheid en zonder condoleance met koffie, doet vaak geen recht aan het respect dat ieder mens ook na overlijden verdient. En familie en vrienden hebben een zekere vorm van plechtigheid bij het afscheid nodig om hun verdriet te verzachten. Zeker als iemand kennelijk niet in (financieel) optimale omstandigheden verkeerde. Daarom doet Meijerink Uitvaartzorg, bovenop het door de gemeente betaalde deel, meer aan een gemeentelijke uitvaart. Vrijwillig en onbetaald. Dat is het project Maatschappelijke Uitvaarten Amersfoort.

 

Medewerkers en deelnemers

Daarbij worden we bijgestaan door enkele vrijwilligers en sponsoren. Regelmatig helpen Bram van der Zijden en Bea van de Hoef ons door de inhoud van de afscheidsplechtigheid voor hun rekening te nemen. Andere vaste deelnemers zijn bloemkunstenaar Wolter Strijker, gereformeerde kerk de Kandelaar en Après la Vie, een bureau voor hulp bij het levenseinde. Een deel van de kosten van de sprekers wordt betaald door bijdragen van onder andere de Protestantse Kerk Nederland.

 

Vrijwilligers gevraagd

Wilt u ook meewerken aan het project? Hou onze Facebookpagina in de gaten. Daar wordt geregeld gevraagd om vrijwillige medewerkers aan de uitvaarten.

Nieuw uitvaartcentrum in Amersfoort

Na een lange voorbereidingstijd begint ons nieuwe kleinschalige uitvaartcentrum De Piramide vorm te krijgen. In de laatste week van oktober hebben we de sleutels gekregen en konden we aan de slag met de verbouwing en inrichting. Als alles goed gaat kunnen we het uiterlijk 1 januari in gebruik nemen.

In het nieuwe uitvaartcentrum, aan de Utrechtseweg 266 in Amersfoort, komt ons kantoor, mortuarium en een afscheidskamer. Apart is een grote garage voor de rouwauto en de andere spullen die we gebruiken, zoals de kistenvoorraad. Alles heel praktisch bij elkaar.

 

Afscheid nemen

De afscheidskamer is bedoeld voor korte afscheidsbezoeken aan een overledene die in het mortuarium verblijft. Er kunnen naar schatting maximaal circa 20 mensen tegelijk afscheid nemen. Er is dus geen ruimte voor plechtigheden. Die houden we liever in een andere zaal. Een zaal die zo goed mogelijk past bij de overledene of de nabestaanden, zoals een restaurant, kerk, cafétuin, sportkantine of wat we ook maar kunnen bedenken, samen met de nabestaanden. O ja, of gewoon in de aula van de begraafplaats/crematorium natuurlijk.

 

Afscheidshuis De Poort

Net als ons Afscheidshuis De Poort (neem een kijkje in het huis via deze link) wordt De Piramide stijlvol ingericht. Afscheid nemen van iemand die je lief is, is al moeilijk genoeg. Een huiselijke, warme omgeving verzacht de pijn iets.

Afscheidshuis De Poort blijft gewoon in gebruik als onze 24-uurskamer. Daar kunnen de nabestaanden overledenen onbeperkt bezoeken omdat ze een eigen sleutel van het huis krijgen.

Een uitvaart zonder uitvaartondernemer?

De titel intrigeerde me: Een uitvaart zonder uitvaartondernemer, een artikeltje op internet. Zelf een uitvaart regelen dus. Daar wil ik natuurlijk meer van weten. Enerzijds omdat het concurrentie is, want iemand die zijn uitvaart helemaal zelf regelt schakelt mij er niet voor in. Anderzijds omdat het principe me wel aanspreekt: iets wat je beter zelf kunt doen, moet je niet door een ander laten doen.

Dat stimuleer ik ook in mijn werk. Voor nabestaanden kan het heel goed zijn om heel actief mee te werken aan allerlei aspecten van het afscheid van een geliefde. En dat dat goedkoper kan uitvallen is mooi meegenomen, dat past ook bij mijn overtuiging dat een uitvaart niet meer moet kosten dan nodig is.

Maar toen ik het stuk eens goed las, realiseerde ik me dat het me niet minder, maar juist meer werk zal opleveren, als mensen het lezen! Behalve de vele onjuistheden roepen ook de gekleurde stellingnames in het stuk waarschijnlijk zoveel vragen op bij de consument, dat hij er in zijn eentje niet meer uitkomt.

 

Formaliteiten

Dat er geen steun meer nodig is om de mond van de overledene dicht te houden zodra de lijkstijfheid is ingetreden, is in de meeste gevallen echt onzin. En als leek sta je dan lelijk te kijken, als je daar na drie of vier dagen achterkomt. En dat het vreemd is dat de uitvaartondernemer aangifte doet van overlijden, is een aanvechtbare stelling.

De meeste nabestaanden laten zo’n vervelende formaliteit juist met plezier over aan een vreemde. En je kamer koelen met graszoden die je goed nat moet houden? Er zijn maar heel weinig Nederlanders die dat serieus zullen willen overwegen, lijkt me. Eigenlijk is het hele epistel een lang pleidooi voor het inschakelen van een goede begeleider bij een uitvaart. En daar ben ik het dan wel weer mee eens, dat zal de lezer niet verrassen.

 

Het zet je aan het denken

Toch is het artikel heel instructief voor iemand die met een sterfgeval en het regelen van een uitvaart geconfronteerd wordt. Het laat zien dat er heel wat op je af komt bij een sterfgeval. Het zet je aan het denken over wat je wilt en zorgt ervoor dat je je voorbereidt op allerlei keuzen. Het maakt je ervan bewust dat de kosten ook een rol spelen in het hele proces.

En het zal je waarschijnlijk al snel doen besluiten om al die ingewikkelde dingen samen met een specialist te willen doen. Dat komt uit, die specialisten zijn er. En die moeten daar hun brood mee verdienen ja. Maar ze zijn er echt niet allemaal op uit om je zoveel mogelijk te laten betalen.

Lees het artikel hier: Een uitvaart zonder uitvaartondernemer. Vandaag was er toevallig weer aandacht voor in de NRC, maar dat is niet meer dan een strikt persoonlijke sfeertekening van een zelfredzame familie: Zelf een uitvaart regelen.

Dassenburcht op natuurbegraafplaats Heidepol

Op natuurbegraafplaats Heidepol staat natuurbeheer vanzelfsprekend hoog in het vaandel. Het is immers een natuurgebied (waar ook begraven wordt). Het is daarom mooi om te zien dat het beheer van het gebied zijn vruchten afwerpt. Eerder bleek al dat de vlinderstand enorm is verbeterd, nu blijkt ook dat de dassen die op het terrein wonen het goed naar hun zin hebben.

Er wordt serieus rekening gehouden met de aanwezigheid van de dassen. Rond de dassenburcht worden geen werkzaamheden verricht en ’s nachts, als de dassen naar buiten komen om voedsel te zoeken, is het terrein gesloten. Zo worden de dassen optimaal beschermd.

Nachtcamera

Om iets van de mooie dieren te zien, heeft de beheerder van het terrein eind 2017 een nachtcamera geïnstalleerd bij één van de ingangen van de burcht. Er was wat geduld voor nodig voordat hij de dassen op beeld kreeg, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Twee keer komen de dassen mooi in beeld. Zie het op de site van Heidepol.

Meijerink Uitvaartzorg is een groot fan van natuurbegraafplaats Heidepol. Daar hoeven we niet geheimzinnig over te doen. We komen ook op andere natuurbegraafplaatsen, maar Heidepol heeft voor ons persoonlijk een streepje voor. Het is een echt natuurgebied in een prachtige omgeving op de Veluwe, te midden van bossen, heidevelden en landgoederen.

Meer informatie: www.heidepol.nl, of bel ons: 033 475 00 45.

Omgaan met verdriet – de uitvaart van een kindje

Zima

Ik kan me voorstellen dat je het even raar vindt, een “gewone” Mini als rouwauto. Maar ik ben niet te beroerd om buiten de normale kaders te denken. Voor een meisje van 7 is zo’n joekel van een rouwauto van vierenhalve meter een beetje raar, nietwaar? En de ouders wilden alles graag een beetje anders. Meer naar de maat van het kindje en zoals zij alles altijd doen: net even anders. Dus vandaag hebben de vader en ik het meisje, gewikkeld in haar lievelingsdeken, op een zelfgemaakte en beschilderde draagplank, in mijn auto naar de begraafplaats gebracht. De moeder reed er met haar andere dochter en haar zus achteraan. Heel intiem, heel erg zoals zij dat wilden. Ik voelde me vereerd dat zij mij in hun kleine kringetje hebben toegelaten en dat ik het meisje in mijn armen mee mocht nemen om het in de auto te leggen. Heel teer en liefdevol.
Nee, de begrafenis van een kind is niet mooi. Nooit, denk ik. Maar op deze manier hebben we er toch een heel mooie en persoonlijke toon aan gegeven.
Rust in vrede, lieve Zima!

Omgaan met verdriet

‘En dan komen thuis de tranen zeker’, zei later een collega tegen me, alsof dat bij iedereen wel zo zou gaan. Thuis de tranen? Nee, eerlijk gezegd niet. Eigenlijk nooit. Natuurlijk ben ik ontroerd als ik dat meisje van haar bed oppak en naar beneden breng. En het verdriet van de ouders raakt me. En ik geef toe, ik pink ook wel eens stiekem een traantje weg als de kinderen van een relatief jonge overledene aan het graf staan en plotseling breken als de kist in het graf daalt. Het kan hartverscheurend zijn, en mijn hart is ook gewoon dat van een mens. Dat is niet erg, zolang ik maar in staat ben de regie te houden. Het zou niet goed zijn als ik een hart van steen had. Dan kon ik mijn werk niet eens doen. Maar het blijft werk. Ik moet de zaken goed regelen voor de familie, daar ligt mijn focus. De emoties blijven voor het grootste deel buiten mij.

En als ik dan thuis kom passeren de emoties van de dag nog wel eens de revue. Het beeld van een jonge vent, die zich de hele week daarvoor goed had gehouden maar op de rand van het graf ineens in huilen uitbarstte, blijft nog wel even op mijn netvlies staan. Of de tranen van de moeder van Zima, toen we haar het huis uit droegen. Maar wat overheerst, is dan tevredenheid over een goede gang van zaken, of van frustratie over dingen die misgegaan zijn. Maar ook die gevoelens worden gauw weer verdrongen door de stress van de volgende melding. Ook dan moet alles weer perfect geregeld worden.