uitvaartondernemer

‘Mijn werk voelt als een stukje levensvervulling’

Posted on by Hans Bulthuis

Van Theologie via makelaardij naar het werken als uitvaartondernemer. Dit is het verhaal van Hans Meijerink (56) die Meijerink Uitvaartzorg in Amersfoort heeft opgericht. “Als uitvaartbegeleider neem ik de praktische zorgen uit handen, zodat de nabestaanden de ruimte hebben voor hun emoties en een waardig afscheid. Dat geeft mij persoonlijk veel voldoening.”

Het is een vraag die Hans vaak te horen krijgt: ‘Hoe ben je uitvaartondernemer geworden?’ Om dat uit te leggen, gaat hij terug naar zijn jeugd. Hans werd geboren in een christelijk gezin in Arnhem. “Ik ben de oudste van zes kinderen en heb me altijd voor mijn broers en zussen verantwoordelijk gevoeld. In ons gezin speelde de kerk een grote rol. Als kind was het voor mij vanzelfsprekend dat God bestond. Sterker nog, ik wilde later dominee worden.”

 

 

Jongensdroom

De jongensdroom om pastor te worden, hield voor Hans lange tijd stand. Hij besloot dan ook theologie te gaan studeren, maar rondde de opleiding niet af. “Het was te veel boeken en te weinig mensen voor mij”, zegt hij hierover. Zonder opleiding en werk rolde Hans bij toeval de makelaardij in.

“Een kennis was makelaar en had een baan voor mij. Ik vond het interessant en het werk ging mij goed af, maar diep van binnen heb ik altijd geweten dat de makelaarswereld te flitsend en commercieel voor mij was. Ik zat niet op mijn plek, en toch heb ik er ruim twintig jaar gewerkt.” Wanneer Hans’ vader na een lang ziekbed overlijdt, heeft hij tijd nodig voor zijn verlies. Hij raakt zijn baan als makelaar kwijt.

“Je komt in het privéleven van mensen, waar meestal sprake is van verdriet, verwarring en vermoeidheid. Mijn rol is om de leiding te nemen, zaken te regelen en orde te scheppen.”

Hans besloot zijn ontslag te zien als een kans om werk te gaan doen dat hem écht voldoening gaf. Op verschillende momenten werd hij gewezen op de uitvaartbranche, mede door het overlijden van zijn vader. Zo ontstond in het jaar 2012 Meijerink Uitvaartzorg.

“Eigenlijk is mijn werk als uitvaartondernemer niet zo heel anders dan dat van een makelaar: ik begeleid mensen bij een proces dat ze niet wekelijks meemaken. Maar waar het bij een huis draait om status en geld, gaat een uitvaart over emoties en geliefden. Het contact met mensen, de essentie van mijn werk, is hierdoor veel persoonlijker.”

Zingeving

Komt de pastorale droom dan nog ergens in terug? “Mijn uitvaartbedrijf is geen christelijke organisatie”, zegt Hans. Toch is God nog altijd de basis in zijn persoonlijke leven, en het is Zijn liefde die hem drijft.

“Of mijn klanten hier iets van merken? Ik praat er niet altijd over, maar ik hoop dat ze het voelen in mijn manier van zorgen. Ze kennen misschien niet de oorsprong van deze liefde, maar ervaren wél de vrucht.”

Uiteindelijk draait het voor Hans allemaal om zingeving. “Ik heb het gevoel dat ik echt iets beteken met mijn leven; het is een stukje levensvervulling. Je komt in het privéleven van mensen, waar meestal sprake is van verdriet, verwarring en vermoeidheid. Mijn rol is om de leiding te nemen, zaken te regelen en orde te scheppen. Natuurlijk kom ik situaties tegen die mij raken. Als ik jonge mensen bij het graf zie breken, blijven mijn eigen tranen soms ook niet uit. Maar dat hoort erbij – juist dat maakt dat ik als mens écht naast mensen kan staan.”

 

 

Meer interviews en artikelen lezen over onze diensten en ervaringen? Download dan hier onze nieuwste brochure.

 

Een uitvaart zonder uitvaartondernemer?

Posted on by Hans Meijerink
De titel intrigeerde me: Een uitvaart zonder uitvaartondernemer, een artikeltje op internet. Zelf een uitvaart regelen dus. Daar wil ik natuurlijk meer van weten. Enerzijds omdat het concurrentie is, want iemand die zijn uitvaart helemaal zelf regelt schakelt mij er niet voor in. Anderzijds omdat het principe me wel aanspreekt: iets wat je beter zelf kunt doen, moet je niet door een ander laten doen.

Dat stimuleer ik ook in mijn werk. Voor nabestaanden kan het heel goed zijn om heel actief mee te werken aan allerlei aspecten van het afscheid van een geliefde. En dat dat goedkoper kan uitvallen is mooi meegenomen, dat past ook bij mijn overtuiging dat een uitvaart niet meer moet kosten dan nodig is.

Maar toen ik het stuk eens goed las, realiseerde ik me dat het me niet minder, maar juist meer werk zal opleveren, als mensen het lezen! Behalve de vele onjuistheden roepen ook de gekleurde stellingnames in het stuk waarschijnlijk zoveel vragen op bij de consument, dat hij er in zijn eentje niet meer uitkomt.

 

Formaliteiten

Dat er geen steun meer nodig is om de mond van de overledene dicht te houden zodra de lijkstijfheid is ingetreden, is in de meeste gevallen echt onzin. En als leek sta je dan lelijk te kijken, als je daar na drie of vier dagen achterkomt. En dat het vreemd is dat de uitvaartondernemer aangifte doet van overlijden, is een aanvechtbare stelling.

De meeste nabestaanden laten zo’n vervelende formaliteit juist met plezier over aan een vreemde. En je kamer koelen met graszoden die je goed nat moet houden? Er zijn maar heel weinig Nederlanders die dat serieus zullen willen overwegen, lijkt me. Eigenlijk is het hele epistel een lang pleidooi voor het inschakelen van een goede begeleider bij een uitvaart. En daar ben ik het dan wel weer mee eens, dat zal de lezer niet verrassen.

 

Het zet je aan het denken

Toch is het artikel heel instructief voor iemand die met een sterfgeval en het regelen van een uitvaart geconfronteerd wordt. Het laat zien dat er heel wat op je af komt bij een sterfgeval. Het zet je aan het denken over wat je wilt en zorgt ervoor dat je je voorbereidt op allerlei keuzen. Het maakt je ervan bewust dat de kosten ook een rol spelen in het hele proces.

En het zal je waarschijnlijk al snel doen besluiten om al die ingewikkelde dingen samen met een specialist te willen doen. Dat komt uit, die specialisten zijn er. En die moeten daar hun brood mee verdienen ja. Maar ze zijn er echt niet allemaal op uit om je zoveel mogelijk te laten betalen.

Lees het artikel hier: Een uitvaart zonder uitvaartondernemer. Vandaag was er toevallig weer aandacht voor in de NRC, maar dat is niet meer dan een strikt persoonlijke sfeertekening van een zelfredzame familie: Zelf een uitvaart regelen.